Για να χαρακτηριστεί ένα σωματείο ως αθλητικό θα πρέπει στο καταστατικό του να αναγράφεται ότι αυτό έχει ως (κύριο) σκοπό την αγωνιστική και γυμναστική δραστηριότητα γενικώς και τη σωματική άσκηση δια των ολυμπιακών και μη ολυμπιακών αθλημάτων.
Έτσι λοιπόν όταν έχουμε ένα αθλητικό σωματείο έχουμε σε νομικό πεδίο μία μίξη. Του Αστικού Κώδικα και του εκάστοτε ισχύοντος αθλητικού νόμου. Για να ξέρουμε λοιπόν πως λειτουργεί ένα σωματείο θα πρέπει να γνωρίζουμε όχι μόνο όσα αναγράφει ο αθλητικός νόμος. Αλλά και αυτά που αναγράφονται στον Αστικό Κώδικα και αφορούν στα Σωματεία. (κατά προσαρμογή βέβαια στη φύση και το σκοπό του αθλητικού σωματείου).
Κατά το αθλητικό δίκαιο λοιπόν το αθλητικό σωματείο έχει ως κύριο σκοπό τη συστηματική καλλιέργεια και την ανάπτυξη των δυνατοτήτων των αθλητών του για τη συμμετοχή αυτών σε αθλητικούς αγώνες.
Είναι το μόνο που μπορεί να κάνει ένα σωματείο;
Εκτός του κύριου σκοπού της καλλιέργειας και ανάπτυξης των σωματικών δυνάμεων και δυνατοτήτων του αθλητή, το αθλητικό σωματείο μπορεί να έχει και άλλους συναφείς σκοπούς, οι οποίοι όμως πρέπει να συνάδουν με τον κύριο σκοπό (που είναι η ανάπτυξη συγκεκριμένων αθλημάτων), όπως είναι:
-η καλλιέργεια του φίλαθλου πνεύματος και των κανόνων που απορρέουν από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή,
-η ανάπτυξη καλών σχέσεων μεταξύ των μελών και των αθλητών του
-Η διάδοση των αθλητικών ιδεωδών
-Η εμπέδωση και διάδοση των πολιτιστικών αξιών της καθημερινής ζωής
Κατά συνέπεια, ο αθλητισμός αναπτύσσεται παράλληλα με τον πολιτισμό σε ένα ιδανικό μείγμα με τελικό σκοπό την καλλιέργεια και ανάπτυξη και των δύο αυτών πολύ σημαντικών πτυχών της ανθρώπινης δραστηριότητας. Με αυτό τον τρόπο ο αθλητισμός παράγει πολιτισμό και ο πολιτισμός αποκτά την … “αγωνιστική του διάθεση”.